Είμαστε στον πρώτον ψαλμό αν θυμάστε την προηγούμενη φορά στον πρώτο ψαλμό στίχο τέσσερα , προηγουμένως είχαμε μιλήσει για τους προηγούμενους τέσσερεις στίχους για τον μακάριον άνθρωπο αυτόν που βρίσκετε εις τον δρόμο του Θεού , ομοιάζει με ένα δένδρο το οποίον πευητευμενον στάς διεξόδους των υδάτων και καρποφορεί στον καιρόν του και όσα κάνει αυτό το δένδρο και όλα όσα είναι επιτήδεια και κατάλληλα για την καρποφορία του τα έχει διότι ακριβώς τρέφετε με το Πνεύμα το Άγιον του Θεού και όλα είναι για το καλόν του και την ωφελείαν του τα δίνει πλουσιοπάροχα ο Δεσπότης Θεός.
