Είσαι η αγάπη που τραγούδησα μονάχος μου τα βράδια
είσαι το δάκρυ που μου έκρυβε τα ατέλειωτα γιατί
είσαι το όνειρο που έρχεται στον ύπνο μου και φεύγει
είσαι η σκιά που χάνεται όταν ο ήλιος έχει πια σβηστεί
πως να σ αισθανθώ, πως να σ αισθανθώ αφού δίπλα μου δεν είσαι και εγώ
με φαντάσματα δεν γίνεται να ζω
είσαι το φεγγάρι που μου φώτιζε τα μαύρα μου σκοτάδια
είσαι το γέλιο που πλημμύριζε τη δόλια μου ψυχή
είσαι το κάτι που εναγωνίως στην ζωή μου περιμένω
είσαι το τέλος που δεν συνάντησε ποτέ του μια αρχή
μπαλάντα, ακυκλοφόρητο!
μια σύνθεση του Δημήτρη Κολοκοτρώνη (lakon)
