DELİ GÖNÜL
Bir su bir gölde çok durursa kokar
Azar azar çağla ak deli gönül
Bulanık akma ki içeler seni
Çeşmenin başından (gözünden) çık deli gönül
Ateş gibi birden kürleyip (parlayıp) yanma
Yanıp yanıp çevre yanın yandırma
Kâh karanlık kâh aydınlık görünme
Meydanda mum gibi yan deli gönül
Abdal Pir Sultanım nefesim Haktır
Hak diyen canlara şek şüphem yoktur
Aşıkın maşuka donmesi yoktur
Kıyamete kadar yan deli gönül
Yöre: Erzurum
Kaynak: Pir Sultan ABDAL
