HÜSNÜNE GÜVENME EY RÛ-Yİ MÂHIM
Hüsnüne güvenme ey rû-yi mâhım
Niceler bu tarz-û revîşten geçti
Seni vefâsız seni vefâsız
Sana kâr etmedi feryâd-û âhım
Benim âhım kûh-i keşişten geçti
Seni vefâsız, seni vefâsız
Seni bî-mürüvvet seni bî-vefâ
Kim kime etmiştir ettiğin bana
Şimdi yâr olmayı istersin amma
Nideyim güzelim iş işten geçti
Seni vefâsız, seni vefâsız
Benden sana destur ey çeşm-i âfet
Kiminle istersen eyle muhâbbet
Şimden gerû sen sağ ben de selâmet
Fevki ya bu alış verişten geçti
Seni vefâsız, seni vefâsız.
Makam: Hicâz (Uzzal)
Beste: Haydar TELHÜNER
Güfte: SEYRÂNÎ (Âşık Şem’i)
Rû: Yüz
Mâh: Ay, kamer
Revîş: Gidiş
Kûh: Dağ
Fevk: Üst, üstü
Şimden gerû: Şimdiden sonra
Yöneten (Şef): Ziya TAŞKENT
