KANİ YÂD-I LEBİNLE HÛN-İ DİL NÛŞ ETTİĞİM DEMLER
(Ah) Kani yâd-ı lebinle hûn-i dil nûş ettiğim demler
Hezaran bülbülü nâlemle hâmuş ettiğim demler
(Ah) Yanar âteşlere ârâm ü sabrım yâ’da geldikçe
Seni mest eyleyip ey gül derâgûş ettiğim demler
Terennüm
Ah o demler hep hayâl oldu, acep bilmem ne hâl oldu
Yüzün görmek bile hattâ bana emr-i muhâl oldu
Alıp etrafımı hayret, cihandan eyledim nefret
Harâb ender harâb oldum, yeter gayrı yeter hasret
Makam: Sûzidil
Beste: Tanbûri ALİ Efendi
Güfte: NEVRES Bey
Yöneten (Şef): Kayhan ŞENTİN
Kani: Hani
Leb: Dudak
Hûn: Kan
Dil: Gönül
Nâle: İnleyiş
Hezaran: Binlerce
Nûş etmek: İçmek
Hâmûş etmek: Susturmak
Ârâm: Dinlenme, rahat etme
Derâguş etmek: Kucaklamak
