ÇAĞLAYAN CÛY-İ SİRİŞKLE ÇEŞM-İ PÜR-HÛNUM MUDUR?
Çağlayan cûy-i sirişkle çeşm-i pür-hûnum mudur?
İnleyen şeb-tâ-seher bu kalb-i mahzûnum mudur?
Hâk-i pâyinden beni mahrûm u mehcûr eyleyen
Kesret-i aşkın mı bilmem tâli’i dûnum mudur?
Makam: Ferahfezâ
Beste: Muâllim İsmail HAKKI Bey
Cûy-i sirişk: Gözyaşı seli.
Çeşm-i pür-hûn: Kan dolu göz.
Şeb-tâ-seher: Gece sabaha kadar.
Kalb-i mahzûn: Kederli gönül.
Hâk-i pâ: Ayağın toprağı.
Mahrûm u mehcûr: Nasipsiz ve ayrı düşmüş.
Kesret-i aşk: Aşk duygusunun çokluğu.
Tâli’i dûn: Kara baht.
Yöneten (Şef): Fatih SALGAR
