'parmakların bildiği var gücü gibi dizlerin
ve kemiklerin hafızasından ışıyan lamba gibi
derinin bile rengi var bu yüzden
unutmuyor yanık izini buz lekesini..
sırtını duvara yaslamış
bir gün bir saatte bir köşede beklerken
içerden bir soru birden:
her şeyin sonuna geldiysek eğer
nedir bu yenilik şimdi nedir?'
ömer erdem (yeniden)
